مایکل فارادی؛ یک دانشمند انگلیسی، اولین بار مفهوم ترمیستورها را در سال 1133 در حالی که در مورد رفتار نیمه هادی سولفید نقره گزارش می داد، کشف کرد. او در طی تحقیقات خود متوجه شد که مقاومت سولفیدهای نقره با افزایش دما کاهش می یابد. این کشف بعدها منجر به تولید تجاری ترمیستورها در دهه 1133 شد، زمانی که ساموئل روبن اولین ترمیستور تجاری را اختراع کرد. دو نوع ترمیستور وجود دارد. ترمیستورهای NTC یا ضریب دمای منفی و ترمیستورهای PTC یا ضریب دمای مثبت. ترمیستورهای NTC با استفاده از اکسیدهای فلزی پودری تولید می شوند. و ترکیب دقیق آن اکسیدها و همچنین عوامل تثبیت کننده خصوصیات الکتریکی ترمیستور را تعیین می کند. سنسورهای ترمیستور NTC یک رابطه غیرخطی دما در مقابل مقاومت دارند و میتوانند دمایی از 55- درجه سانتیگراد تا 111+ درجه سانتیگراد را تحمل کنند.
مزایا NTC :
1- زمان پاسخگویی سریع به %3±
2- دقت: ترمیستورهای NTC دارای محدوده دقت 10.1 تا 1015 درجه سانتیگراد با پایداری طولانی مدت هستند. سایر سنسورهای دما می توانند در طول زمان جابجا شوند.
3- بسته بندی: ترمیستورهای NTC برای برآوردن نیازهای کاربردی مختلف قابل تنظیم هستند.
4- ایمنی در برابر نویز: ترمیستورهای NTC نسبت به انواع دیگر سنسورهای دما ایمنی بسیار خوبی در برابر نویز الکتریکی و مقاومت سرب دارند.
5- مقرون به صرفه: به دلیل اندازه کوچک و سهولت تولید، ترمیستورهای NTC و PTC انتخاب های بسیار اقتصادی هستند.
ترمیستور PTC
ترمیستورهای PTC (ترمیستورهای ضریب دمایی مثبت) با افزایش دما افزایش مقاومت را تجربه می کنند. دونوع اصلی ترمیستور PTC عبارتند از: سرامیک سوئیچینگ PTC که یک دستگاه غیر خطی است و سیلیکون PTC که بسیار خطی است. دمای انتقال PTC های سوئیچینگ معمولاً بین 01تا 3.1 درجه سانتیگراد است. ترمیستورهای PTC سیلیکونی معمولاً تا 351درجه سانتیگراد درجه بندی می شوند. اگر بالاتر از این دما استفاده شوند ممکن است ضریب دمایی منفی از خود نشان دهند. تفاوت PTC و NTC در این است که ترمیستورهای NTC با افزایش دما کاهش مقاومت را نشان می دهند. در حالی که ترمیستورهای PTC با افزایش دما افزایش مقاومت را نشان می دهند.